Kimmuriel niepostrzeżenie przedostał się do kobiety, mając nadzieje, że nie ucieknie na widok drowa, zapytał:
-Co się dokładnie stało?!

Nie mam pojęcia o co tej kobiecie chodzi ale będąc paladynem musiałem jej pomóc. Przypomniałem sobie że najbliższa świątynia jest to świątynia Kyriana. Natychmiast tam pobiegłem

U wejścia do świątyni stanęli dzielnemu drowowi dwaj wyrośnięci Orkowie z pytaniem: Czegoż chcesz knypku ?! szczerząc kły i szykując topory. Zaraz za drowem biegł paladyn strasznie zmęczony, gdyż było pod górkę.
O mamy gości ! Zaraz pokażemy wam co to Orkowska gościnność

Drow użył swoich rasowych zdolności i nałożył na orków ogień fearie, aby ich zdezorientować. Błyskawicznie wyciągnął swój zakrzywiony sejmitar i krzyknął do paladyna:
- Zabijmy ich!

Stójcie!- usłyszeli głośny , ale cienki głos. Zza Orków ukazał się niziołek mały szkrab wyszedł z pomiędzy nich i rzekł: Cóż robicie moim sługą ? Uderzyli na was że ich bijecie, wejść nie można jesteś innego wyznania tylko kapłani i wyznawcy boga morza mogą wejść tego nawet strażnicy nie złamią.

Odważcie się a spadnie na was gniew Kyriana !-odrzekł knypek.

Ostatnio edytowany przez Mistrz Gry (2013-01-12 23:49:58)

Czymże jest Twój bożek w obliczu Pani Lloth? Zejdź mi z drogi! - wyśmiał drow niziołka.

Drow natychmiast otoczył cały teren kulą nieprzeniknionej ciemności i zaczął siec wszystkich wrogów, kierował ciosy tam, gdzie jego czułe uszy wychwytywały jakikolwiek dźwięk, jednocześnie starając się nie trafić paladyna.

Zauważyłem żę drow nie atakuje mnie dlatego zaraz pobiegłem mu pomóc. Niestety nie zostało już dużo wrogów udało mi się trafić jednego orka i już było po wszystkim. Podziękowałem sprzymierzeńcowi za pomoc i wszedłem do świątyni. Na ołtarzu znalazłem dwa zwoje. Po wyjściu z niej dałem drowi jeden z nich nie przeglądając zawartości.