Gongard Rodley najmężniejszy krasnolud w cały Hamad weteran rewolucji przeciwko orkom i smakosz miodu pitnego a także dobry przewodnik- przedstawił się krasnolud

-Czy wam też młodzieniec imieniem Jeler oferował "pracę w ciemno"?

-Przejdźmy do rzeczy... Co mamy zrobić, co będziemy z tego mieli i dlaczego potrzebujesz aż tylu osób?

- W porządku... - rzekł z wolna elf, jakby mocno przetwarzając jakieś informacje. - W takim razie pozwól, że ja, elf Amras, nazywany Wędrowcem Znikąd, z chęcią wysłucham tego, co masz nam do zaproponowania.

- A więc... W miejscu mojej pracy coś się zalęgło i przez to nie jestem w stanie wykonać wszystkich moich zleceń. Nie wiem dokładnie co to jest, ale na pewno nie jest to nic dobrego. Na ulicy zaczepiłem akurat was, bo wyglądacie na mężnych i uczciwych ludzi. Tylko ostrzegam: nie będzie to praca łatwa i przyjemna. Powiem wprost. Ta robota będzie gówniana. Ale za to sowicie zapłacę, o to nie musicie się martwić. Po skończonej pracy wrócicie do mnie a ja was odpowiednio wynagrodzę. Będziecie zadowoleni, oj, będziecie!

Rodleyowi potrzeba była gotówka a poza tym chciał się rozerwać więc powiedział- Ja się piszę.

-Ja też idę. Prowadź więc!

- No, i tutaj właśnie zaczyna się ta gówniana sprawa... Otóż musicie zejść do kanałów, gdzie... - ktoś wypluł napój, który akurat spożywał. - Panowie, spokojnie, są ścieżki, dzięki którym można zagwarantować brak ubrudzeń na waszych szykownych ubrankach. A poza tym, to nie będzie trwać długo...
Ktoś wtrącił się:
- A więc co dokładnie oznacza "usługowiec do spraw niezbędników życiowych"...?
Jeler ponownie się zmieszał.
- Yyy, no ten, tego... Ścieki czyszczę. I kanalizację przepycham. Chociaż patrząc po waszych głupich minach to wiem, że dmuchnąłem więcej rur niż wy wszyscy razem wzięci! Dobra... Kto weźmie robotę? - zapytał.

Kim zlekceważył głupią uwagę człowieka i zwrócił się do reszty zatrudnionych:
- Ktoś tutaj dobrze widzi w ciemności? Nie licząc mnie oczywiście...

-Nieważne jaka zapłata, zadanie to zadanie. Idę!

- Odziedziczyłem po ojcu kilka rzeczy, w tym trochę gotówki. Jestem gotowy wszystko to oddać w wasze ręce - odpowiedział Jerel. - Dobra, a więc spotkajmy się za dwie godziny przy wejściu do kanałów, łatwo tam traficie, jest na wschód od karczmy. Do zobaczenia! - odrzekł człowiek i opuścił wasze towarzystwo.

Dwie godziny później znaleźliście się pod wejściem do ścieków. Jerel otworzył wam wejście i ruszyliście do "serca miasta".

Amras wyszeptał krótką formułkę, a nad jego głową pojawiła się kula światła, dzięki czemu cały tunel stał się widoczny dla drużyny... i nie był to widok specjalnie zachęcający do odbywania w środku jakichkolwiek spacerów.