Po chwili Sarakiel już był kilkadziesiąt metrów dalej. Nadstawiając uszu, słyszał jedynie ćwierkanie ptaków i głośne rozmowy jego towarzyszy z oddali. Gdy razem z Belegundem dotarli na miejsce, zaczęli ogarniać wzrokiem teren.

Atram chłopie... <hik> Głowy mocnej nie masz <hik> ale w mojej torbie... (Rekiu czegoś szuka)... Może <hik> miodku?

- Szykujcie broń. Zdawało mi się, że widziałem orki.

Ostatnio edytowany przez Belegund (2013-01-13 21:35:56)

Wtem niespodziewanie wypadła na nich zgraja Niedźwieżuków ok. 5 a także dwójka Gnolli.

Ostatnio edytowany przez Mistrz Gry (2013-01-13 21:43:09)

- Do Broni! Orki Atakują!-krzyknął Belegund. W tym samym momencie napiął łuk i rozpoczął ostrzał.

Ostatnio edytowany przez Belegund (2013-01-13 21:39:27)

Paladyn wyciągnął swój miecz i wywinął nim młynka. Przed walką pomodlił się jeszcze do Algura aby wspomógł jego rękę. Po chwili przystąpił do ataku zwinnie uchylił się przed pazurem Gnolla i rozpłatał go jednym cięciem miecza. Następnie musiałem się uchylić przed ciosem buzdyganu jednego z Niedźwieżuków przez jakiś czas trwała między nami walka polegająca na atakowaniu mieczem na tarczę. Wiedziałem że jest ode mnie silniejszy dlatego szybko zaatakowałem go w lewą nogę której nie osłaniał pancerz gdy przeciwnik upadł wbiłem mu miecz prosto w serce. Rozejrzałem się ale było już po walce. Dlatego wbiłem glingę w ziemie tym samym ocierając ją z ciemnej krwi

Rekiu walił młotem na oślep i jakimś cudem udawało mu się kilka razy walnąć jednego niedźwieżuka po czym znużony ciągłymi unikami i waleniem zrobił fikołka pod nogami bestii i wymierzył mocny cios z podskoku w jego głowę. Rozejrzał się i doskoczył do jednego z Gnolli i niemal natychmiast został przez niego powalony. Nie zastanawiając się wypił kolejny nawar i jak w transie zaczął wywijać młotem trafiając gnolla w czułe miejsce. Gnoll upadłszy na kolana wyciągnął sztylet ale Rekiu szybkim ruchem młota złamał mu rękę a następnie... pieprznął go w głowe z całych sił. Rozejrzał się by wspomóc kompanów.

Wtem Rekiu rzucił się na niedźwieżuka którego bił Belegund. Wyskoczył na jego głowę i zaczął uderzać młotem, aż cały skąpany był w krwi bestii.

Wtem Rekiu ochłonął. Znowu był kapłanem. Zaczął powoli przypominać sobie co robił a jego oczy znowu wyglądały normalnie - czarno czerwone plamy znikały. Gdy zobaczył co się wydarzyło przed leczeniem poległych ratowała go tylko nienawiść do tego co zrobili... i brak różdżki.

I ruszyli na bagna nie uszli daleko a już zauważyli wozy co ciekawe przy nich nie było dzikich bestii a dwójka orków z karczmy u ich stóp leżały martwe gnolle...

Zbliżając się Rekiu po cichu rzekł do towarzyszy:
-Trzymajcie broń w gotowości, w takich sytuacjach nie wolno ufać nikomu obcemu. Atramie, załatwie to jak na Kapłana przystało.

Ostatnio edytowany przez Rekiu (2013-01-13 22:06:38)

-Panowie panowie spokojnie! Zabiliście tych skurwieli? Widzieliście czy jest ich więcej?